In de Amstel Gold Race van 1974 won Gerrie Knetemann en verdiende daarmee 2000 gulden. Op de 30e plaats eindigde Theo van der Leeuw en die verdiende daarmee 100 gulden. Theo is geboren in 1949 in Echt. In de jeugd en amateurrangen reed hij niet voor de KNWU naar voor die andere bond de NWB. Dat deed hij overigens niet onverdienstelijk want Theo wist zijn koersen te winnen. De koersen werden groter en in 1968 won hij de GP Faber in Luxemburg. Na een etappezege in Olympia's Tour en winst in de klimkoers van Stavelot ging hij mee in het grote avontuur. Theo werd in 1973 prof bij de nieuwe Canada Dry - Gazelle ploeg van Ton Vissers. Het leek veelbelovend. Een grote sponsor met ambitie en de ploeg zou in een aantal jaren worden uitgebouwd tot een grote in het peloton. Theo begon sterk. Ereplaatsen in de Dauphine en de Midi Libre, hij zat mee in Rund um den Henninger Turm. Er waren wel ereplaatsen maar het salaris bleef uit. Daar sta je dan als nieuwbakken prof en thuis in Limburg een gezin. Het liep zo hoog op dat de Canada Dry renners aan de vooravond van de Tour de France start in Scheveningen dreigden niet te starten als het achterstallige salaris niet zou worden betaald. Al het gedoe leidde af en de deelname van Canada Dry aan de Tour werd geen succes. Alleen Theo van der Leeuw, Jan Krekels en twee Portugese huurlingen zouden deze Tour uitrijden. Theo won later dat jaar het criterium in Langemark. In 1974 werd hij gevraagd voor de nieuwe Raleigh ploeg van Peter Post. Post kreeg budget, materiaal en een dozijn Engelse coureurs. Omdat hij twijfelde aan de wedstrijdhardheid van de Engelse rijders stond Post erop een aantal Nederlanders te contracteren waaronder Rene Pijnen, Wim de Waal, Tino Tabak en Theo van der Leeuw. Theo kon niet helemaal aarden onder de ijzeren hand van Post. Er werd niet meer gewonnen en na nog een seizoen Raleigh en een serie ereplaatsen was het gedaan met zijn profcarrière.

Velo Retro



Misschien ook interessant: